Kafkaiaanse toestanden in de energiesector. De federale energieheffing, een van de vele toeslagen op de stroomfactuur, wordt op verschillende manieren berekend. Daardoor werden de voorbije jaren tientallen miljoenen euro's te veel aangerekend. In Wallonië en Brussel is de fout al rechtgezet en werd het verschil al teruggestort aan de klanten. Maar in Vlaanderen blijft 75 miljoen euro opgepot bij de distributienetbeheerders Eandis en Infrax. 'Dit bedrag moet zo snel mogelijk teruggegeven worden aan de consumenten', zegt Andries Gryffroy, de energiespecialist van de N-VA in het Vlaams Parlement. Hij roept de betrokkenen op om eindelijk de koe bij de horens te vatten. 'De Vlaamse energieregulator VREG, de distributienetbeheerders en minister Bart Tommelein moeten hierover onverwijld om de tafel gaan zitten.'
Voor alle duidelijkheid, het gaat niet over de Vlaamse energieheffing (Turteltaks), maar om de federale variant. Via die toeslag betalen gezinnen en bedrijven mee voor maatregelen van de federale overheid. Het gaat bijvoorbeeld om de kosten van de energiewaakhond CREG en de kosten voor de afbraak van nucleaire onderzoeksinstallaties van het SCK in Mol. Die energieheffing bedraagt momenteel 0,34 eurocent per verbruikte kilowattuur. Voor een gemiddeld gezin komt dat neer op zo'n 12 euro per jaar, maar voor bedrijven met een groot verbruik kan de som aardig oplopen. De aangerekende heffing wordt een paar keer overgeschreven, en bij de berekening van de bedragen loopt het mis. De leveranciers innen het geld bij hun klanten, zij storten dat door aan netbeheerders als Eandis en Infrax. Die storten dat op hun beurt door aan de hoogspanningsnetbeheerder Elia. Die moet elk kwartaal een som doorstorten naar de energiewaakhond CREG, die het geld verzamelt voor de overheid en jaarlijks de tarieven vastlegt. De bedragen die tussen die partijen worden doorgestort zijn afhankelijk van het elektriciteitsverbruik. Elia gaat daarbij uit van de hoeveelheid stroom die over zijn nationale hoogspanningsnet vloeit. Maar Eandis en Infrax moeten bedragen aanrekenen volgens het verbruik in hun distributienetten. Daar komt niet enkel stroom toe uit grote gas- of kerncentrales, maar ook steeds meer stroom die lokaal wordt opgewekt via windturbines en zonnepanelen of warmtekrachtkoppeling.
Daardoor zit er steeds meer verschil op de Elia-berekeningswijze en die van de distributienetbeheerders. Dat verschil liep dus op tot 75 miljoen euro in Vlaanderen. Dat bedrag zal waarschijnlijk niet meer toenemen: 'Er lijkt een oplossing in de maak', constateert Gryffroy. Maar de 75 miljoen euro van het verleden blijft staan op geblokkeerde rekeningen van Eandis en Infrax. In Wallonië en Brussel werd al een oplossing gevonden en betaalden de netbeheerders het teveel terug aan de verbruikers. Maar in Vlaanderen kon dat nog niet 'Hier was men veel voorzichtiger', zegt Gryffroy. De netbeheerders en de energiewaakhonden slaagden er maar niet in het eens te geraken over de manier waarop het bedrag teruggestort moet worden. Dat heeft onder meer te maken met juridische vraagtekens in het door staatshervormingen versnipperde energielandschap.
Bron: De Tijd
