We zijn het er allemaal over eens dat het aandeel hernieuwbare energie moet stijgen, windenergie maakt daar deel van uit. Maar dit mag niet ten koste gaan van de bestaande regelgeving. Ook voor het plaatsen van windturbines moeten de regels nageleefd worden. Niet alleen om te zorgen voor de nodige rechtszekerheid, maar ook om het nodige lokale draagvlak te creëren. Met de roep naar soepelere regels of regels te omzeilen, en dit louter om de doelstelling te behalen, creëer je geen beter draagvlak, integendeel.
Om die reden is er in het Vlaams regeerakkoord beslist om de bevoegdheid voor het vergunnen van windmolens naar het lokale niveau te brengen, de modaliteiten moeten uiteraard nog uitgewerkt worden. Door steden en gemeenten de verantwoordelijkheid te geven om windmolens te vergunnen, zorgen we ervoor dat er meer en betere inspanningen geleverd worden voor een lokaal draagvlak. Als je de lokale autoriteiten en lokale bevolking net in het verhaal betrekt, en als je kunt aantonen dat je correct bent met alle regels, en je niet probeert om de regelgeving te omzeilen of te versoepelen, ga je de slaagkansen van je project misschien net vergroten.
Wist je trouwens dat er momenteel geen afstandsregels zijn? De afstand tot de dichtstbijzijnde woning of gebouw wordt bepaald door een veiligheidsperimeter in functie van de tiphoogte en de geluidsnorm. Met andere woorden, men ziet projecten met een afstand van 145 meter tot het dichtstbijzijnd gebouw. In Duitsland is die 1000 meter. Afstand heeft niet alleen te maken met veiligheid en geluid, maar ook met het visuele. Ook hier moeten we onderzoeken of er met een opgelegde minimum afstandsregel, we het draagvlak niet kunnen vergroten.
