Nu alle cijfers aan het parlement werden bezorgd, heb ik het voorstel bestudeerd. Uiteraard klopt iedere rekening, maar kunnen we akkoord gaan met de assumpties? Ik ben dan ook vertrokken van 4 uitgangspunten: een zo laag mogelijke energiefactuur voor de gezinnen, de concurrentiekracht voor de bedrijven, het wegwerken van de schulden uit het verleden en het behalen van de hernieuwbare energiedoelstellingen tegen 2020. Vooral een lagere energiefactuur voor de gezinnen is een feit. Ook de bedrijven zullen minder betalen dan in 2017, maar niet in dezelfde verhouding als de gezinnen.
De energieheffing werd in het leven geroepen om de put uit het verleden weg te werken en de toekomstige energiedoelstellingen tegen 2020 te behalen. Van de schuld uit het verleden van € 2 miljard is er al ongeveer 75% weggewerkt, deels via de nettarieven, deels via de energieheffing van 2016-2017. Echter het sluitstuk, de hernieuwbare energiedoelstelling, halen we slechts in het beste geval voor 95%, en dit vooral door het wegvallen van de 2 geplande grote biomassacentrales. Dat wordt ook bevestigd door de minister.
Er zijn 2 opties. Die van het verleden: waar de overheid bepaalde technieken oversubsidieerde en opteerde voor omgebouwde steenkoolcentrales naar biomassa. Of die waar wij voor staan : een kader creëren waarop gezinnen en bedrijven kunnen instappen. Dit is niet perfect en moet regelmatig bijgestuurd worden. Het geheel blijft daardoor wel betaalbaar.
De hernieuwbare energiedoelstellingen zijn te belangrijk om bij de pakken te blijven zitten. Ik heb reeds meerdere initiatieven (zoals promoten van batterijtechnologie, Zonnedelen en wegwerken drempels voor PV-panelen bij bedrijven) genomen om investeringen in hernieuwbare energie een nieuwe boost te geven. Ik zal vanuit het parlement mijn rol blijven opnemen om constructieve voorstellen te formuleren.
Klik hier om het videofragment van Villa Politica te herbekijken (vanaf 2:45).
